Rozpad radioaktywny to automatyczny proces, w którym niestabilny atom (konkretnie jądro atomowe) uwalnia energię w postaci promieniowania alfa, beta, gamma itp., Aby przekształcić się w bardzo stabilne jądro.
Rozpad radioaktywny jest zdarzeniem całkowicie losowym. Atomy składające się z dużej liczby protonów lub neutronów lub obu są uważane za niestabilne. Takie cząstki uwalniają dodatkowe protony i neutrony w postaci promieniowania, aby osiągnąć ogólną stabilność.
Rozpad radioaktywny składa się z następujących części:
Rozpad alfa
Rozpad alfa zachodzi w relatywnie cięższych nuklidach. W tego typu spadku jądro emituje cząstkę alfa (która jest głównie cząsteczką helu). Po rozpadzie alfa jądro przekształca się w bardzo stabilny rdzeń o liczbie masowej 4 mniejszej niż atom macierzysty i liczbie atomowej dwa mniejszej niż atom macierzysty.
Rozpad alfa jest najpowszechniejszym rodzajem rozpadu radioaktywnego ze względu na potężną energię wiązania jądrowego i stosunkowo niewielką masę cząstki alfa.
Cząsteczki alfa mają energię około 5 MeV i prędkość około 15×10 ^ 6 m / s.
Cząsteczki alfa oddziałują z innymi cząsteczkami gazowymi dzięki dużej masie i stosunkowo małej prędkości.
Cząstki alfa mają stosunkowo małą prędkość, dlatego ich ruch do przodu może zostać zatrzymany przez zaledwie kilka centymetrów powietrza.
Rozpad beta
W tego typu rozpadzie radioaktywnym cząstki beta (szybko poruszające się elektrony lub pozytony) są emitowane z niestabilnego jądra. Podczas rozpadu beta emitowanych jest kilka innych cząstek, takich jak neutrino / antyneutrino.
Ani cząstka beta, ani powiązane cząsteczki (neutrino / antyneutrino) nie istnieją w jądrze od początku; są generowane tuż przed rozpadem beta.
W porównaniu z cząstkami alfa, cząstki beta mają stosunkowo małą masę, ale większą prędkość.
Cząsteczki beta można zatrzymać za pomocą blachy aluminiowej itp.
Zanik gamma
W tego rodzaju rozpadzie radioaktywnym promieniowanie radioaktywne jest emitowane z niestabilnego jądra atomowego. Promieniowanie gamma składa się z fal elektromagnetycznych o najkrótszej długości i dzięki temu przekazuje najwyższą energię fotonów.
Energia promieniowania gamma waha się od kilku kV do maksymalnie 8 MeV.
Promienie gamma są silnie jonizujące i są wysoce niebezpieczne dla życia biologicznego. Mogą łatwo przeniknąć przez nasz organizm, powodując poważne uszkodzenia.
Promienie gamma mogą być zatrzymywane przez gruby blok ołowiu lub betonu.
